Czy warto?

Dwa mocne argumenty:

- CIT płatny dopiero w momencie wypłaty zysków = poprawa płynności

- Niższa efektywna stawka podatkowa dla właścicieli = oszczędności

Zatem, jeżeli spółka spełnia warunki do jego przyjęcia, to jest to na pewno rozwiązanie, które należy przeliczyć.

Co to jest Estoński CIT?

„Estoński CIT” to potoczna nazwa na możliwy do wyboru przez niektóre spółki sposób opodatkowania. Formalna nazwa to „ryczałt od dochodów spółek” i jest ona uregulowana w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT).

Praktycznie ryczałt od dochodów spółek to zmiana z bieżącego opodatkowania dochodów na opodatkowanie wypłat do wspólników.

To brak prowadzenia rachunkowości podatkowej i oparcie rozliczeń o kategorie księgowe.

To brak kosztów uzyskania przychodu, ale jednocześnie opodatkowanie nowych kategorii - ukrytych zysków czy wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Cel przepisów jest jasny: opodatkowujemy (w momencie wypłaty) zysk netto lub to co obniża ten zysk i wiąże się z wypłatą na rzecz wspólnika.

Ważne: powyższa zasada obowiązuje również po wyjściu z estońskiego CIT. Dopiero w momencie dystrybucji zysku osiągniętego w okresie opodatkowania ryczałtem konieczne stanie się zapłacenie podatku. Według stawki z estońskiego CIT. Nie ma zatem ryzyka sytuacji, w której obligatoryjne będzie zapłacenie podatku od całości zysku w jednym momencie.

Warunki

Aby wejść w reżim opodatkowania estońskim CIT należy spełniać warunki określone w ustawie.

Pierwszy podstawowy warunek to prowadzenie działalności w określonej formie: spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, spółki z o.o., prostej spółki akcyjnej lub spółki akcyjnej.

Inne firmy, prowadzone w innych formach (jednoosobowa działalność gospodarcza, spółka cywilna, spółka jawna) mogą najpierw się przekształcić, a następnie wybrać ten reżim opodatkowania. Należy wtedy pamiętać o ustaleniu ewentualnego „dochodu z przekształcenia”.

Inny warunek to prosta struktura – wspólnikami spółki mogą być wyłącznie osoby fizyczne. Spółka nie może też posiadać udziałów w innych podmiotach (spółkach, funduszach, instytucjach wspólnego inwestowania, fundacjach, trustach lub na podstawie powiernictwa).

Spółka musi również prowadzić „aktywną” działalność. Z estońskiego CIT wykluczone są podmioty, u których więcej niż 50% przychodów pochodzi z pasywnych zarobków.

Ustawa te pasywne zarobki definiuje jako przychody z: wierzytelności, z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, z części odsetkowej raty leasingowej, z poręczeń i gwarancji, z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, z transakcji z podmiotami powiązanymi – w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.

Spółka musi również zatrudniać przynajmniej 3 osoby (z wyłączeniem wspólników i akcjonariuszy) na umowę o pracę przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym (a jeżeli nie jest to pełen rok to 82% dni).

Ewentualnie, w przypadku osób zatrudnionych w oparciu o umowy cywilnoprawne, wydatki na wynagrodzenie muszą wynosić przynajmniej 3-krotność przeciętnego wynagrodzenia (warunek ten ulega złagodzeniu dla spółek posiadających status małego podatnika i rozpoczynających działalność).

Spółka musi sporządzać sprawozdania finansowe na podstawie krajowych standardów rachunkowości, a nie tzw. MSR (międzynarodowych standardów rachunkowości).

Z estońskiego CIT wyłączone są podmioty, które: i) są przedsiębiorstwem finansowym w rozumieniu ustawy o CIT, ii) udzielają konsumentom kredytów, iii) osiągają dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub określonej w decyzji o wsparciu nowych inwestycji, iv) zostały postawione w stan upadłości lub likwidacji (przy czym postępowanie restrukturyzacyjne nie wyklucza z wejścia w ten sposób opodatkowania).

‍Co należy wziąć pod uwagę przed przejściem na estoński CIT

Jeżeli Twoja działalność spełnia (lub może je spełnić w przyszłości) formalne wymagania do wejścia w estoński CIT, należy następnie zweryfikować, czy to faktycznie jest optymalne rozwiązanie dla spółki.

Pod uwagę należy wziąć wszelkie świadczenia otrzymywane przez wspólników, przepływy z podmiotami powiązanymi. Należy wziąć pod uwagę plany restrukturyzacyjne, ewentualne koszty wejścia w estoński CIT (opłata od przekształcenia, korekta wstępna).

Należy wyjaśnić sobie pozostałe opodatkowane kategorie wypłat: dochody z tytułu ukrytych zysków, dochody z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, dochody z tytułu zmiany wartości składników majątku, dochody z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych. Zrozumienie estońskiego CIT pozwala na pełną kontrolę płynności finansowej Twojej firmy.

Należy również przeanalizować, czy bardziej opłacalne nie będzie pozostanie w klasycznym CIT, ale skorzystanie z jednej z wielu ulg przysługujących spółkom - w szczególności pod kątem ulgi B+R czy IP BOX.

Formalności

Wejście następuje przez złożenie zawiadomienia ZAW-RD do Naczelnika Urzędu Skarbowego, w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego. Wspólnicy, którzy bezpośrednio lub przez podmioty powiązane współpracują ze spółką na estońskim CIT powinni złożyć oświadczenie OSW-RD.

Wejście możliwe jest także w trakcie roku obrotowego. Należy wówczas zamknąć księgi rachunkowe i sporządzić sprawozdanie finansowe za zamknięty rok podatkowy.

Jeżeli dotyczy, w ramach zeznania rocznego CIT-8 należy dołączyć informację CIT/KW. Obejmuje ona informację o korekcie wstępnej (czyli niwelowanie różnic między rachunkowością bilansową a podatkową np. związaną z amortyzacją) i dochodzie z przekształcenia (dotyczy spółek powstałych z przekształcenia i to tylko, gdy wiązało się to z powstaniem nadwyżek wartości księgowej aktywów ponad ich wartość podatkową i tylko gdy pierwszy rok podatkowy spółki po przekształceniu jest jednocześnie pierwszym rokiem opodatkowania estońskim CIT).

Ewidencja rachunkowa

W spółce jako minimum należy wyodrębnić w ewidencji rachunkowej pozycję istotne z punktu widzenia estońskiego CIT: kwoty zysków niepodzielonych i podzielonych oraz kwoty niepokrytych strat z lat poprzedzających okres opodatkowania estońskim CIT. Zyski lub straty w okresu trwania w estońskim CIT należy ewidencjonować osobno.

W przypadku zmiany statusu podatnika (np. utraty statusu małego podatnika) zyski osiągane przez zmianą i po zmianie należy ewidencjonować osobno.

Ze względów dowodowych warto również wyodrębnić transakcje z podmiotami powiązanymi (w szczególności wydatki i koszty, które są ukrytymi zyskami), wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, przejmowane składniki majątku (jako element, który może doprowadzić do przymusowego wyjścia z estońskiego CIT).

Podsumowując

Estoński CIT 2.0 pozytywnie wpływa na płynność finansową w spółkach, efektywne opodatkowanie dla wspólnika jest niższe od podstawowych rozwiązań, a wyjście z tego reżimu, co do zasady, nie pociąga dodatkowych kosztów. W porównaniu do innych ulg typu B+R czy IP BOX jest skierowany do szerszego grona firm. Jest rozwiązaniem, które trzeba przeanalizować.

‍