Podatnik, który wybrał opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek, a w latach podatkowych poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem osiągnął stratę ze źródła przychodów i był uprawniony do odliczenia tej straty na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, ale zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT nie mógł jej w pełni odliczyć (pozostała nieodliczona część straty) – nabywa prawo do rozliczenia tej nieodliczonej straty na podstawie art. 7 ust 7 ustawy o CIT, poprzez obniżenie dochodu (z danego źródła przychodu) uzyskanego w dwóch latach podatkowych bezpośrednio poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem.
Przykład pochodzi z Objaśnień Ministra Finansów (Przykład 2).
Przykład nr 2
Podatnik wybiera ryczałt począwszy od 2022 roku. Rok podatkowy podatnika pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
Podatnik składa zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w styczniu 2022 roku.
Dochody oraz straty podatnika w jednym źródle przychodów kształtowały się w okresie 2016-2021 w sposób następujący (kwoty wyrażono w mln zł, kwota wskazana w nawiasie oznacza poniesienie straty):
W rozliczeniu za rok 2021 podatnik wykazał dochód w wysokości 15 mln zł, od którego odliczył 50% straty z roku 2020 (na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy o CIT).
Pozostałą część dochodu z roku 2021 w wysokości 10 mln zł podatnik może jednorazowo pomniejszyć o pozostałą do odliczenia kwotę straty z roku 2020 – na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy o CIT, tj. o 5 mln. zł.
Dochód podatnika za 2021 r. po odliczeniu straty na podstawie art. 7 ust. 5 i art. 7 ust. 7 ustawy o CIT wynosi 5 mln. zł.